LifeIsWhatHappensToYou, WhileYou'reBusyMakingOtherPlans.

♦ Θενξ / Credit Roll

Ευχαριστώ ιδιαίτερα τους,

Φάνη Εξαδάκτυλο, για την μετάφραση στα εγγλέζικα. Thank you Fanis!
Ανδρέα Σωκράτους, που μετέφρασεν το κείμενον στην Κυπριακήν γλώσσαν.
Φακίνο Δημήτρη, για το χώρο που παραχωρεί στο περιοδικό +design για την παρουσίαση προώθηση του εγχειρήματος.
Μελίνα Ιωαννίδη, για την παραχώρηση των οματιών της στο δύσκολο κυνήγι των λαθών (τυπογραφικών και μη).
Τάκη, Γιάννη, Θεώνη, Δημήτρη και τα άλλα παιδιά του Terra Petra, για την φιλοξενία τους στο ζεστό περιβάλλον του, που σε συνδυασμό με την μοναδική θέα αποτελεί μια από τις πρώτες μου επιλογές σαν χώρος συγγραφής.
Φρόσω Τουρνά, που είναι πάντα διαθέσιμη, όποια ώρα, μέρα, μήνα, εποχή, για να ολοκληρώσει δημιουργικά την κάθε γραφιστική μου ανάγκη, πάντα με το άψογο και άρτιο στυλ της.
Ιωάννα Χρήστου, που βρίσκει πάντα το χρόνο να διαβάσει υπομονετικά κάθε νέο τερατούργημά μου, ότι ώρα και να είναι αδιαμαρτύρητα και με την γλυκύτητα που την χαρακτηρίζει, να κάνει τις πιο εύστοχες παρατηρήσεις αποδεικνύοντας πως όλα φαίνονται, όσο και να πιστεύεις πως τα έκρυψες ή πιο σωστά «ωχ αδερφέ, ποιος θα το προσέξει τώρα…».
Κυριάκο Κουτσογιαννόπουλο, που εκτός από την καθοριστική του συμβολή στην γραφιστική μου αναμόρφωση, είναι και ο δημιουργός του πρώτου σχεδίου που αναφέρεται στα λόγια του John Lennon, που έμελλε να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της μετέπειτα ζωής μου και όχι μόνο…
Γιώργο Κοτσίρη, που είναι ο άνθρωπος συνεργάτης και κολλητός, τόσα χρόνια, από την πρώτη στιγμή, σε μια συσκευασία… «νταιμένσιον 2+1».
Emmy, που μου γνώρισε τον θαυμαστό κόσμο των blogs και που με βοήθησε με συμβουλές, αλλά και με παράδειγμα το δικό της στα πρώτα μου βήματα… (βου και α, βα, νου και α, νααααααααααα)
Ζαπάτα, που μου πρόσφερε ανοικτά εισιτήρια για Παναμά, στην περίπτωση που δεν μου κάτσει… επενδύοντας στην τύχη μου… βίτσια είναι αυτά… ΛΟΛ
Ηλία Τσιντάβη, που έχει αφιερώσει τόσο, μα τόσο χρόνο, για να με βοηθήσει, ακόμα και σε θέματα νομικής φύσης, που δεν υπόκεινται στην αρμοδιότητα της συνεργασίας μας, για την οποία ήδη έχει αφιερώσει εξίσου πολύ χρόνο, αποδεικνύοντας πως πάντα υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι πρόθυμοι να μας βοηθήσουν, όχι απαραίτητα στηριζόμενοι σε κάποια προγενέστερη φιλία, ούτε σε κάποιο βαθμό συγγένειας εξ αίματος… απλά γιατί είναι στο αίμα τους…

Όλους αυτούς, που με την εμπιστοσύνη τους με όπλισαν με θάρρος για να προχωρήσω, δίνοντας οντότητα σε αυτή την προσπάθεια, ενώ παράλληλα είναι υπεύθυνοι για την μοναδικότητα του να είναι το πρώτο βιβλίο που έχει αναγνώστες πριν καν γραφτεί!
Όλους αυτούς, που βρήκανε ελαττώματα, ελλείψεις και αδυναμίες (για ποιόν χτυπάει η καμπάνα Γωγώ;) και όλους αυτούς, που είχανε το θάρρος να πουν πως δεν τους άρεσε ή πως τους κούρασε, παραδεχόμενοι την αδυναμία συγκέντρωσής τους και την παντελή έλλειψη κριτικής ικανότητας, (και εγώ σε αγαπάω Δάφνη…)

Χωρίς όλους αυτούς σίγουρα αυτό το εγχείρημα θα ήταν σίγουρα πιο φτωχό αν όχι ανεκπλήρωτο.

Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τον σκύλο μου Φάτσα, που παραμένει πιστός ως άλλος Άργος και μας ενημερώνει έγκαιρα όποτε οι κλητήρες είναι προ των πυλών ή τα στρουμφάκια πλησιάζουν απειλητικά και την Μητέρα μου, Μαρία (τυχαίο, δεν νομίζω) που ευλαβικά υπομένει και αυτούς, αλλά και εμένα, αντί να στείλει στο διάολο όλους αυτούς και εμένα ακόμα παραπέρα.

Written by Dimitris Koutsomitsos

22 Αυγούστου, 2010 στις 21:46