LifeIsWhatHappensToYou, WhileYou'reBusyMakingOtherPlans.

Ζωή είναι ό,τι συμβαίνει, ενώ είσαι απασχολημένος κάνοντας άλλα σχέδια.

Αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα.

Περάσαν δέκα χρόνια χωρίς να κάνω κάτι ουσιαστικό, από τότε που είχαν περάσει τέσσερα χρόνια χωρίς να κάνω κάτι ουσιαστικό. Για την ακρίβεια όσα χρόνια μπορούσα να κάνω κάτι ουσιαστικό, έκανα το αντίθετο.

Αν θα μπορούσε κάποιος να το πει αυτό….

Θα ήταν δε μεγάλη έκπληξη και αναπάντεχη η στιγμή, που τελικά θα έκανα κάτι ουσιαστικό…

Μένω με την μητέρα μου σε ένα σπίτι που μας το νοικιάζει η BalkanBank, αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο, οι τίτλοι ιδιοκτησίας έχουν το όνομα της μητέρας μου. Το σπίτι που νοικιάζουμε, και που για ευκολία του λόγου θα το ονομάζω εφεξής σπίτι μου, είναι εκατόν πενήντα τετραγωνικά και έχει ένα μεγάλο υπόγειο, γύρω στα πενήντα τετραγωνικά, γεμάτο σαβούρες. Δεν έχει ουσιαστικά παράθυρα και όσα ελάχιστα έχει, βλέπουν τον απέναντι που δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Είναι σκοτεινό και βρίσκεται σε ένα στενό και μίζερο δρόμο.

Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μια καλή απόδειξη ότι το μέγεθος τελικά δεν μετράει!

Το ενοίκιο του είναι μεγάλο! Πολύ μεγάλο!!! Αρκετό για να νοικιάζαμε ένα μεγάλο σπίτι στην Εκάλη, που να έχει και φως και παράθυρα και ενδιαφέροντα γείτονα, λίγο μακριά φαντάζομαι, αλλά στην φαντασία μου, θα είχε ενδιαφέρον.

Έχω σταματήσει να πληρώνω το ενοίκιο…

Έχω και ένα άλλο σπίτι, που αυτό μου το νοικιάζει η AmateurBank και που ικανοποιεί το αίσθημα των αναμνήσεων. Είναι το πατρικό του πατέρα μου. Θα το ονομάζω για την εξυπηρέτηση του λόγου και αυτό δικό μου.

Θεωρητικά έχω δύο σπίτια. Πρακτικά έχω δύο μεγάλα αγγούρια στον κώλο μου!

Είμαι μοναχογιός και μοναχοπαίδι. Το δεύτερο περιέχει το πρώτο, αλλά το αναφέρω έτσι, για να παρατείνω την αγωνία. Φυσικά πολλά πράγματα μπορεί να μην είναι όπως φαίνονται ή ακούγονται. Και ο κολλητός μου ο Πάρης είναι μοναχοπαίδι, αλλά έχει μια αδερφή.

Μένω σε μια περιοχή δυτικά του λεκανοπεδίου Αττικής, κάτι που μου επιτρέπει να λέω πως μένω στο L.A. όταν γνωρίζω νέα άτομα στα chat rooms.

Παλιότερα έλεγα πως είμαι και θηριοδαμαστής, κάτι που ακούγεται καλύτερα στα αγγλικά «lion tender», αλλά πλέον κανείς δεν ρωτάει τι επαγγέλλομαι.

Α ναι… χρωστάω. Δηλαδή καλά ναι, όλοι χρωστάμε. Όλοι εκτός από εκείνο τον φίλο της Δανάης που μου σύστησε πρόσφατα, αλλά που αυτός είναι άλλο. Εγώ χρωστάω πολλά. Σε όποιον μιλάει Ελληνικά. Γενικά πολλά. Εννιακόσια χιλιάρικα, ίσως και παραπάνω αλλά λέω τόσα για να μην φανώ υπερβολικός. Μετά το ένα εκατομμύριο χάνει την αξία του, ανεβαίνει λέβελ. Πρέπει μετά να χρωστάς πολλά εκατομμύρια για να κάνεις εντύπωση και εγώ πρέπει να σας κάνω. Για να αγοράσετε την ιστορία μου.

Είναι τριλογία και κοστίζει μόνο 15 ευρώ το κάθε βιβλίο. Δεν είναι και πολλά! Εμένα μου κόστισε 900 χιλιάρικα!!! Μην είσαστε και αχάριστοι!

Σαν κάθε άνθρωπος που σέβεται την ιστορία του, την έκανα τριλογία…

Αυτό είναι το αυτοβιογραφικό μου μυθιστόρημα. Άλλωστε πολλά από όσα έχω ζήσει, δεν τα έζησα ποτέ…

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τα 9 πρώτα κεφάλαια και το νέο τέλος στα Ελλήνικος.

Πάμε πάλι πάνω

Ζωή ένει ότι γινίσκεται, σαν κάμνεις άλλα πράματα.

Η ζωή μου ούλλη

Επεράσαν δέκα γρόνια δίχως να κάμω κάτι του χαϊρκού, που τότες που επεράσαν τέσσερα γρόνια δίχως να κάμω κάτι του χαϊρκου. Η αλήθκεια ένι όσα γρόνια εμπόρουν να κάμνω κάτι του χαϊρκού, έκαμνα το ανάποδο.

Αν εμπόρε κανένας να το πει τούτο εννα ήταν μιάλη έκπληξη τζαι αναπάντεχη στιγμή , που εννα έκαμνα κάτι του χαϊρκού…

Μεινίσκω με τη μάνα μου σ’ένα σπίτι που μας νοικιάζει η BalkanBank, αλλά για ένα λλόο που εν ξέρω , το κκοτσιάνι έσιει το όνομα της μάνας μου. Το σπίτι που νοικιάζουμε ,τζαι που για ευκολία του λόου εννα το λαλώ σπίτι μου, εν εκατόν πεήντα τετραγωνικά τζαι έσιει ένα μιάλο υπόγειο, περίπου πεήντα τετραγωνικλά, γεμάτο παλιοπράματα. Εν έσιει παραθύρκα τζαι τζείνα τα λλία που έσιει θωρούν τζείνον που μεινίσκει καρτζί που εν έσιει τίποτε ενδιαφέρον. Εν σκοτεινό τζαι εν μες σε μια στενή τζαι γέριμη στράτα.

Εννα μπορούσαμε να πούμε ότι τελικά το μέγεθος εν μετρά!

Το ενοίκιο εν μιάλο! Πολλά μιάλο!!! Εν τόσο μιάλο που εννα μπόραμε να νοικιάζουμε ένα μιάλο σπίτι στην Εκάλη, που εννα έσιει τζαι φως τζαι παραθύρκα τζαι καλό γείτο, λλίο μακρά φαντάζουμαι , αλλά έτσι όπως το χω μες στο νου μου εννα έσιει ενδιαφέρον.

Εσταμάτησα να πκιερώννω ενοίκιο…

Έχω άλλο΄να σπίτι που μας το νοικιάζει η AmateurBank τζαι ξιθάφκει αναμνήσεις. Εν το σπίτι που εμείνισκε ο τζίρης μου που ηταν μιτσής. Εννα το λαλώ τζαι τούτο δικό μου.

Θεωρητικά έχω θκιο σπίθκια. Πρακτικά έχω θκιο μιάλα αγγούρκα μες στον κώλο μου!

Είμαι μοναχογιός τζαι μοναχοπαίιν. Με το δεύτερο εννοείται το πρώτο, αλλά λαλώ το έτσι, για να σας κάμω να αγωνιάτε. Φυσικά πολλά πράματα μπορεί να μ’ εννεν ‘ετσι όπως φαίνουνται ή ακούουνται. Τζαι ο παρέας μου ο Πάρης εν μοναχοπαίιν, αλλά έσιει τζαι μιαν αρφήν.

Μεινίσκω σε έναν τόπο δυτικά της Αττικής, σαν το L.A. ένα πράμα, ετσί λαλώ σε τζείνους τους νέους που βρίσκω μες στα chat rooms.

Πιο παλιά ελάλουν πως είμαι τζαι θηριοδαμαστής, κατί που ακούεται καλλύτερα στα εγγλέζικα «lion tender», αλλά πκιον κανένας εν ρωτά ήντα δουλειά κάμνω.

Α ναι…γρωστώ. Δηλαδή ούλλοι γρωστούμε. Ούλλοι εκτός που τζείνον το φίλο της Δανάης που μου γνώρισε τωρά τελευταία, αλλά τούτος εν άλλο. Εγιώ γρωστώ πολλά. Σε όποιον μιλά ελληνικά. Γενικά πολλά. Εννιακόσσιες σσιλιάες, μπορεί τζαι παραπάνω αλλά τόσα λαλώ για μεν φανώ υπερβολικός. Ύστερα που το ένα εκατομμύριο χάννει την αξία του, φκαίνει λέβελ. Πρέπει μετά να γρωστάς πολλά εκατομμύρια για να κάμεις εντύπωση τζαι γιω πρέπει να σας κάμω. Για να γοράσετε την ιστορία μου.

Εν τριλογία τζαι εν μόνο 15 ευρώ το κάχε βιβλίο. Έννε τζαι πολλά! Εμένα έκατσε μου 900 σσιλιάες!!! Μεν είσαστε τζαι αχάριστοι!

Σαν κάχε άδρωπος που σέβεται την ιστορία του, έκαμα την τρολογία…

Τούτη εν η ζωή μου ούλλη. Έτσι τζαι αλλιώς πολλά που όσα έζησα, εν τα έζησα ποττέ…

Δαμέ μπόρετε να τα θκιαβάσετε 9 πρώτα κεφάλαια και το τέλος στα Ελλήνικος.

Πάμε πάλι πάνω

Life is what happens to you, while you’re busy making other plans.

Autobiographical novel.

It’s been more or less ten years since I haven’t done anything extraordinary, which was four years after I did something else extraordinary. To be precise, I did the contrary… if I could indeed say that. It would rather be a big surprise and quite an unexpected moment when I would do something extraordinary

I reside in a house, rented by BalkanBank, nevermind that for some weird reason the deeds have my mother’s name. This house that we rent–but as a figure of speech, I’ll name it, my house is 150 square meters with an immense basement, about 50 square meters full of clutter. There are not that many windows, and those that it has face my neighbor across who has nothing particularly interesting. It’s dark, and faces a narrow grim street. As a matter of fact, it could be the proof that size doesn’t matter! It’s rent is big! Very big, actually! Enough for me to rent a mansion in Ekali, bright, with many windows, and an interesting neighbor–a bit far fetched me thinks, but interesting in my imagination.

I have stopped paying rent. I do have one more house, that AmateurBank is renting me and that satisfies the emotions of my memories. It’s my father’s parents’ home. For the sake of the benefit, I’ll name this one mine too.

I am an only son and an only child. Surely, the latter presupposes the first, but I am mentioning that just  for a bit of suspense. Clearly, many things may not be as they sound or as they look. For example, my good buddy Paris is an only child, but he has a sister.

I live in the western part of the Lowlands of Attica, allowing me to state that I lived in L.A. when meeting new people in a chat room online. I also used to say, that I am a lion tender–much better stated in the english version of the word–yet no one seems to be asking me what my profession is.

Oh, and yes… I owe. Yeah, ok, we all owe something to someone. All, exept for that friend of Danai’s whom she introduced to me recently, but he’s another story. Generally a lot of debts. Nine hundred thousand, maybe more, but I stick to nine hundred not too sound a bit exaggerating. After one million, debt loses its value, it goes up a level. Beyond that, you need to be in debt for many millions to make an impression of some sort, and I need to be impressing you.

This is my story it’s a trilogy and every book only worth 15 euros. It’s not a whole lot, but it cost me nine hundred thousand! Don’t be ungrateful now.

Like any man with some respect for his personal story, I turned it into a trilogy…

This is an autobiographical novel. Nonetheless, many of the things I’ve experienced, I actually never experienced….

Here you can read 0 chapters

Πάμε πάλι πάνω